over muggen, buikdansen, melakka en moskees

Ola! Ik ga proberen deze keer het verhaaltje een stukje korter te houden, zodat ook degenen die wat minder tijd/zin hebben het ook kunnen lezen ;).

Vorige week hadden we maar een kort doordeweekje, welgeteld 2 dagen ;). De eerste dag (woensdag) zouden we een excursie hebben naar de outbreak control unit in kota bharu . Wanneer er uitbraken zijn van bepaalde ziektes nemen zij de noodzakelijke acties.
Wij waren voornamelijk geinteresseerd in de ziekte dengue, die wordt overgebracht door een specifiek type mug. We werden door de dokter (de begeleider van Ray)zelf gebracht met zijn luxe peugeot en na wat uitleg op het bureau, gingen we het veld in om te kijken naar een dorp waar recent een denguecasus was geweest. Het voornaamste doel is educatie van de mensen, en dan moeten de mensen met name er voor zorgen dat er geen broedplaatsen zijn waar die specifieke mug zijn larven kunnen groeien, elk laagje water is een potentiele broedplaats. Ray heeft zelfs nog in een opgevouwen stuk zeil, een aantal muggenlarven gevonden! Daarna zijn we met onze dokter gaan lunchen, echt super leuk, dat zou dus in Nederland nooit voorkomen, dat de dokter met studenten gaat lunchen.
S avonds was onze begeleider uit Nederland er, en zijn we met hem en een aantal dokters uit eten geweest bij new horizon, echt super lekker!
De volgende dag bestond voor ons uit gesprekken met onze Nederlandse begeleider om te kijken hoe onze stage kan worden verbeterd, hij kreeg ook een hele rondleiding en excursie en aangezien we verder toch niets te doen hadden, zijn we maar meegegaan. Savonds met onze begeleider alleen uit eten geweest naar ons favoriete koffiecafe, en toen was het al weer weekend!

Van medestudenten hadden we gehoord dat het eiland Redang een aantal mooie stranden en resorts heeft, en het ligt niet heel ver van kota bharu, dus we besloten om ons weekend daar te vertoeven. Maar allereerst moesten we met de bus naar Kuala Terrenganu om de boot naar het eiland te pakken. Dus vroeg opgestaan, en toen we eindelijk een bus gevonden hadden, bleek na een busrit van 3 uur dat de counter waar je de tickets voor de boot moest kopen, dicht was aangezien het vrijdag was en dus iedereen in de moskee aan het bidden was. Pas om 3 uur gingen de counters weer open, maar dan waren we dus al een hele dag kwijt, en aangezien het om relatief dure all in resorts ging, en het bovendien het weer eens bewolkt was, besloten we dat we maar dit weekend in kuala terrenganu zouden blijven. Een vrouwtje dat we bij de haven ontmoet hadden, bracht ons en de spullen naar een leuk hostel, wat ook nog eens vlak bij de secret recipe lag…waar we 2 uur gespendeerd hebben met top-cappucino en chocolade cake, wachtende tot de regen voorbij was. Savonds naar de pasir malam (avondmarkt) waar enorm veel kraampjes waren met tweedehands leren schoenen waren (schijnt dat die veel gestolen worden in Maleisie, aangezien binnenshuis iedereen op blote voeten loopt en de schoenen dan buiten bij de deur staan). Ook enorm veel rekken met tweedehands tshirts en te lelijke horloges van 2 euro. De volgende dag hebben we cultureel gedaan en hebben het paleis van de sultan bekeken en een moskee bezocht. S avonds hadden we alweer de bus terug!
De volgende dag zouden we naar de Thaise grens gaan, daar is een belastingvrije zone waar je dus heel goedkoop kleren kunt kopen. Daarvoor moesten we dan wel 2 uur in de bus zitten, maar dat hadden we er wel voor over. Er waren inderdaad enorm veel winkels, maar de kleding was niet zo bijzonder, en bestond vooral uit voetbalshirts van de premier league in alle soorten en maten. Heb er nog een horloge gekocht, maar dat stond al stil toen ik de volgende ochtend opstond, horloges koop ik dus ook maar niet meer…
Op de terugweg konden we overigens geen bus vinden terug naar de campus, dus wij vragen bij de bali, konden we gratis meeliften in een lege bus die naar de garage moest, de goede man wilde echt geen geld aannemen, maar we mochten hem altijd bellen als we een keer in nood zaten voor vervoer. Geweldig toch?

Onze volgende stageweek bestond uit 4 dagen (aangezien we bijna altijd 3 dagen weekend hebben ;)) op de long/interne afdeling. De patienten liggen op een enorme ward bijelkaar (2 grote zalen, een voor de mannen, een voor de vrouwen met een stuk of 40 patienten) We zijn hier met de 4ejaars studenten meegelopen, met 10 studenten en een dokter gaan ze dan bij het bed van de patient staan en deze onderzoeken en bespreken. Ook hebben we wat colleges met hen meegevolgd. De laatste dag van onze stageweek
Hebben we op de long-poli meegelopen.
Patienten met TBC liggen hier overigens gewoon op de zaal met de andere patienten, en hebben alleen een mondkapje op (die ze ook wel eens af doen…), over tbc wordt hier niet zo moeilijk gedaan… De dagen waren niet zo vol, dus hebben we ook wat tijd gehad om aan ons stageverslag te werken, wat ook al binnenkort af moet zijn.
Woensdag zijn we met een meisje, dat we ontmoet hadden in de bus van Penang, naar buikdans les geweest. Alle gewaden van de maleisie vrouwen gaan uit en ze gaan helemaal los in hun sportkleding. Super grappig om te doen en weer eens wat anders dan aerobic!!

In het weekend wilden we weer naar Redang gaan, maar aangezien het weer regende, zijn we met de bus (12 uur!!) naar Melacca gegaan, een plaats in het Zuiden van Maleisie welke vroeger ook in handen van de Nederlanders is geweest. Je ziet hier dan ook Nederlandse straatnamen (hebben vaak ook een tweede naam), Nederlandse graven, kerken en het Nederlandse Stadhuys. De laatste dag toen we weer eens aan het schuilen waren voor de regen, kwamen we ons mannetje die ons gisteren met zijn mooi versierde fiets-karretje naar huis gebracht heeft weer tegen. Omdat het al de hele dag regende had hij de hele dag holiday zei hij, en we hebben nog een cursus Maleis van hem gehad ;). Hij had stiekem ons drankje al betaald en toen we hem geld wilden geven, liet hij het liggen, en liep weg. Veel te lief natuurlijk, want die arme sloeber had al de hele dag niets verdient, heeft ook een vrouw en kinderen, en met toeristen rondfietsen verdien je natuurlijk ook niet echt veel. Toen kwam hij ineens terug met een big smile op zijn gezicht en een paraplu, en heeft hij ons helemaal naar ons guesthouse gelopen (wij onder de paraplu, en hij er naast in de stromende regen en hij was alweer weg voor we stiekem wat geld in zijn broekzak konden doen). Wat een lieve mensen weer in Maleisie! Daarna werden we (ook weer gratis..) weggebracht naar de bus door de zoon van de eigenaar van het guesthouse waar we verbleven, we zijn ook nog met de zoon gaan eten voordat we op de bus gingen. Ook weer te lief!

Owja ik had ook verteld dat ik mijn fototoestel stuk was, en ik ben naar alle winkels in Kota baru geweest, maar geen winkel wilde/kon hem maken. Dus toen ben ik hem zelf maar uit elkaar gaan halen. Een paar dagen laten drogen, (mijn hele buro vol met minischroefjes en ijzerwerk) en weer dicht gemaakt. Natuurlijk paste het laatste schroefje weer niet in de camera waardoor ik nog wel ff heb moeten zweten om alles in elkaar te krijgen. Helaas heb ik niet het talent van mijn papa geerfd: het uitelkaar halen van apparaten die het niet doen, die het dan weer wel doen, en is mijn camera nog steeds stuk, en zal ik een nieuwe moeten kopen !
Mijn verhaaltje is helaas weer wat langer geworden dan de bedoeling was, maar daar kan ik ook niets aan doen, moet het toch allemaal kwijt ;). Op naar de laatste weken stage, en plannen maken voor de laatste 3 weken waarin ik nog ga reizen!

Groetjes Mariella