voetbal & clubbing Penang

Hellow!! (“,) Ik zit alweer op de helft van mijn verblijf in Maleisie, dus tijd voor een verhaaltje. Afgelopen weken op de universiteit hebben we vooral veel presentaties van andere studenten bekeken. Wat hier neerkomt op overvolle sheets, die de studenten dan woord voor woord voorlezen. Wanneer ze hun presentatie beginnen gaat het zo: “ I wanna say good morning/hi to doctor and all my friends” en dan beginnen ze hun presentatie. Ray en ik kunnen onze lach dan bijna niet inhouden natuurlijk. Met zon opening kun je in Maastricht niet aankomen ;).
Volgende week beginnen we met excursies en meelopen in het ziekenhuis volgens onze leerdoelen. Morgen gaan we meekijken hoe de muggenbestrijding verloopt (deze brengen dengue over), dus wordt het voor ons wat actiever en interessanter, maar daar over de volgende keer meer. Eerst nog even de afgelopen weekenden :)!

Weekendje kota baru.
Vorig weekend zouden we in Kota Baru blijven, omdat we maar een kort weekend hadden. We wilden vrijdag naar het birdsinging en beauty contest gaan, waar vogels Maleise liedjes kunnen fluiten, en for your information: dat beauty gaat dus ook over de vogels…. Donderdag vroegen we onze studiegenootjes wat er nog meer leuk was om te doen in het weekend. Het antwoord: “euh, there is nothing to do in Kota Baru, absolutely nothing, we always watch movies in the weekend”. Owkeej duidelijk…
Maar we hadden in elk geval het bird singing contest nog. We wilden daar eigenlijk heengaan omdat daar, zo hadden we van onze voorgangers gehoord, vaak een oude engels leraar is, die het erg leuk vind om Nederlandse studenten de omgeving te laten zien. Maar toen we dus vrijdag ochtend het toeristenboekje bekeken, bleek dus dat er in maart/april helemaal geen birdsinging contest is… hmmz en wat gaan we nu doen???
Na het toeristenboekje 3 keer doorgelezen te hebben, en tot de conclusie te komen dat er inderdaad echt niets boeiends te doen is, besloten we maar om naar een strand te gaan om uit te waaien (het is overigens absolutely not done om jezelf in bikini te vertonen in de provincie kelantan). Bij het strand zou dan een vissersdorpje zijn met mooi beschilderde visserboten, die om 3 uur binnen zouden komen met de vis. Ik zeg zouden… want natuurlijk was het vrijdag, en vrijdag is hier een rustdag, en dat betekend dus dat de bootjes zonder vis en bemanning braaf in de haven aan het wachten waren tot wij ze konden fotograferen. De boten waren erg mooi beschilderd, jammer dat we ze niet in actie konden zien. Daarna zijn we doorgelopen naar het strand. Echt een heel vaag strand overigens, een beetje spacy uiterlijk. Er staat een foto van op de fotosite.
Het was trouwens ook nog een heel gedoe om bij het vissersdorp te komen, we zijn er met de bus heengegaan, en gelukkig kwamen we een jongen tegen die in dat dorp woonde en die ons de weg getoond had, anders hadden we het nooit gevonden! We mochten zelfs nog bij zijn familie blijven eten enzo, dat hebben we maar niet gedaan.

De volgende dag hadden we in het toeristenboekje gezien dat er bij het cultureel centrum wat kleine demonstraties zijn van onder andere het maken van vliegers, batiken (schilderen van stof) en tollen. Onder het mom van doen we toch wat cultureels zijn we gaan kijken. Op zich wel leuk om even te kijken, daarna was er op een plein bij het voetbal stadium een soort trommeldemonstratie, met wel een stuk of 20 trommels tegelijk. Ray en ik mochten ook nog ff meetrommelen, best wel gaaf om met zoveel mensen tegelijk te trommelen.
Bij het cultural centre hadden we een Zwitser, een Nederlander en een Canadees ontmoet die ook met ons mee naar de trommels waren gelopen en ze vroegen of we zin hadden om mee te gaan naar de voetbalwedstrijd die vanavond in het stadium zou zijn. Aangezien we verder toch niets te doen hadden zijn we gezellig mee gegaan naar de wedstrijd kelantan (=de provincie waar kota baru in ligt) tegen penang island. Voor de wedstrijd ook nog 2 zwitserse meiden en twee andere Nederlanders ontmoet die met ons meegegaan zijn. Ik heb tijdens de wedstrijd meer gekletst dan naar de wedstrijd gekeken haha. Alleen heel hard meegejuicht als “ons kelantan” scoorde. Een kaartje kost maar 10 rinngit (= 2 euro!), en dat voor de “belangrijke” wedstrijd van nr 2 tegen nr 3 van maleisie :p. Natuurlijk zat het stadium bomvol mannen en we kregen dan ook een hard applaus toen we met onze groep het stadium binnenkwamen. Helaas was het stadium niet overdekt en was het aan het regenen tijdens de wedstrijd. Gelukkig is het zo warm in Maleisie, dat een beetje regen eigenlijk helemaal niet erg is. “We” hebben met 4-1 gewonnen! Bij het verlaten van het stadium waren we blij dat we zoveel mannen meegenomen hadden aangezien we anders een beurse kont hadden gehad…. Daarna hebben we nog met de hele groep een biertje gedaan in het centrum, waar dus een chinees restaurant zit, die als een van de uitzonderingen bier verkoopt. Daarna zijn we door de zoon van de eigenaar in zijn luxe auto naar ons kamertje gebracht en ons mandje ingekropen. Er is toch wel een leuk weekend te beleven in kota baru ;-)!

Afgelopen weekend hadden we wat langer vrij aangezien deze week de verjaardag van de sultan (de provincie kelantan heeft haar eigen sultan) en we dus de maandag en dinsdag vrij hadden (zondag maar vrij gepakt), en de donderdag hadden de studenten toetsen, dus zijn we woensdag avond al gegaan. Bestemming: het eiland penang (= groot eiland in het westen). We hadden een ticket met de bus geboekt, waar we om 22u moesten zijn en we zouden dan om 4u s nachts aankomen met de bus. Ruim een uur vantevoren stonden we klaar met onze bagage bij de taxihalte. Geen taxi te zien, of ze waren vol…we begonnen al zenuwachtig te worden. Toen onze moed maar bijeengeraapt en een jongen die langs de kant van de weg stond te bellen gevraagd of hij ons een stukje mee kon nemen, hij moest toch die kant op dus we konden mee, hadden we weer geluk!
Tegen onze verwachtingen in vertrok de bus stipt op tijd en waren we op weg naar Penang. Helaas voor ons reed de buschauffeur nogal schokkerig en zat de weg vol met bochten die allerminst subtiel werden genomen. We hebben niet echt kunnen slapen dus ;). Om 4 uur kwamen we aan, hebben daar een taxi gepakt naar ons hostel. Rond 5 uur kwamen we aan bij ons hostel, we hadden vantevoren gebeld en om 6 uur zou het open zijn. We moesten dus nog een uur wachten, en het regende! Een oud mannetje met een zaklamp kwam naar ons toelopen, we mochten wel op het (overdekte) terras zitten, en hij zou de wc openmaken voor ons, want voor 7.30 ging het hostel echt niet open. We hoopten maar dat hij geen gelijk had. Maar om 6.15 was er nog steeds geen licht in het hostel, hmmz we durfen ook niet te bellen. Het mannetje maakte voor ons het hek open van het hostel zodat we in de tuin op het bankje konden zitten, we hebben op het bankje daar nog een uurtje kunnen slapen, toen het hostel open ging. Eindelijk! Ons verse bedje ingedoken en nog een paar uurtjes geslapen. Daarna even een rondje op het strand gelopen en de bus gepakt naar Georgetown, de grote stad op penang want Ray had haar tas in de taxi laten staan. Na een uur waren we sangekomen bij het busstation, waren we blijkbaar op het verkeerde busstation en moesten we nog een bus pakken van bijna een uur. Aangekomen op (waarschijlijk) het juiste busstation wisten de taxichauffeurs niets van een tas, maar ray had haar nummer gegeven en ze zouden dit doorgeven aan de nachtdienst. De tas hebben we niet meer teruggevonden, gelukkig zat er alleen een badhanddoek en een paar boeken in. Daarna zijn we nog naar little india geweest, de indische wijk van Georgetown dus en hebben we lekker indiaas gegeten. De dag erop regende het…. dus zijn we maar gaan shoppen. We hebben echt een top winkelcentrum gevonden dus zijn helemaal los gegaan! Vooral veel gepast maar niet zoveel gekocht omdat ik helaas echt geen ruimte meer in mijn koffer heb . Savonds op stap gegaan in een hippe club ons dorpje met een jongen (Muneer) die we de dag ervoor hadden leren kennen. De inrichting van de club was gedaan door een Nederlander, met erg leuke torso-wasbakken, die wil ik ook wel op mijn kamer haha (zie foto ;)). We werden netjes thuisgebracht door een paar vrienden. Volgende dag een rustig dagje strand, savonds gaan eten bij een Indisch restaurantje, echt het lekkerste eten wat ik hier heb gehad! Daarna weer gaan stappen, nu in Georgetown zelf eerst naar SOHO’s, een soort van pub, en daarna naar een hippe club waar ik de naam niet meer van weet. We waren nog maar net binnen of iemand op het podium vertelde wat in het Maleis, en hield 500 ringgit omhoog. Vervolgens werd ik het podium op getrokken… wist natuurlijk helemaal niet wat de bedoeling was… stond ik daar. Ray moest ook op het podium samen met nog een paar andere meiden. Bleek dat je een nummer moest uitkiezen waarop je zo sexy mogelijk moest dansen en degene met het meeste applaus kreeg dan het geld. Wist niet hoe snel ik van het podium moest afkomen… helaas ging dat niet ongezien…dus we moesten wel. Ray en ik hebben samen onze minutes of fame op het podium gehad haha we stonden echt voor lul met onze slippertjes en zomerjurkje. Ondanks onze moves hebben we niet gewonnen. De winnares was een petite Chineesje met hakken van 20 cm en moves waarvan je zou zeggen dat ze voor een mens redelijk onmogelijk waren. Het beste meisje had niet gewonnen, want het is wel een kwestie van de meeste vrienden hebben die voor je willen juichen. De volgende dag wilden we echt iets cultureels gaan bekijken, aangezien we nog niet veel van Georgetown hadden gezien, dus we hebben de bus naar Georgetown gepakt om daar de bezienswaardigheden te bekijken. Eerst een hele zoektocht naar een tempel die we niet konden vinden, en vervolgens toen we hem hadden gevonden bleek dus dat hij niet open was… :S.. Toen bedachten we dat we nog bustickets moesten halen en we zijn naar de mall gelopen. Daarna nog ff een ijscoffee gedaan bij starbucks, wel ff schrikken als je maleische prijzen gewend bent… Natuurlijk liepen we de starbucks aan de verkeerde kant uit, waardoor we in de mall terechtkwamen… je kunt wel raden hoe dat afliep…. Geen bezienswaardigheden meer…maar wel weer wat kleren gesjopt…en dat terwijl er echt geen cm2 meer in mijn koffer past… Savonds gewoon relaxt op het strand gezeten. De volgende dag wilden we een scooter huren, wat nog niet zo makkelijk was, aangezien sommige verhuurders zeiden dat je een apart rijbewijs hiervoor nodig had. Uiteindelijk toch geslaagd. Aangezien ik nog nooit een scooter gereden had, (en dat in combinatie met links rijden) ben ik eerst een parkeerterreintje opgereden om daar wat rondjes te oefenen ;). De bewaker van het terreintje lachte zich dood natuurlijk. Daarna hebben we een rondje eiland gedaan, waarbij het nog een hele zoektocht bleek om een benzinepomp te vinden, terwijl onze meter al in het rood liep. Natuurlijk allemaal goed afgelopen en op tijd benzine gevonden. Voor 1 euro heb je hier een volle tank… echt ideaal! Daarna was het alweer tijd om naar huis te gaan….

Iedereen nog bedankt voor alle berichtjes, altijd leuk om te horen hoe het in Nederland gaat… Liefs uit Maleisie!

Mariella

fotos op:
http://picasaweb.google.nl/yellieyellie/PenangIsland# &
http://picasaweb.google.nl/yellieyellie/KotaBaru#