blauwe rijst met oliebollen

Ola!! Heb inmiddels al weer een tijdje niets gepost dus werd tijd voor een nieuwe update.
Ik ben inmiddels dinsdagavond weer gearriveerd in mijn kamertje in khota baru.
Het was echt wel leuk om met zoveel meiden samen in een huis te zitten! Moet wel echt ff wennen aan de engelse uitspraak van de maleisiers zoals: met “you see enemy in eye” bedoelen ze “you see anemia in eye”. Das nogal een verschil haha ;).
Ook wilden ze al onze fotos bekijken van thailand en van onze familie in nederland “you look chubby” zeggen ze dan over al mijn fotos uit nederland en van de eerste dagen en dan moeten ze heel hard lachen. Nouja zeg!
Het was erg gezellig in ons meiden huis in Jerteh, erg leuk om midden tussen de Maleische studenten te zitten maar ik geef toch wel de voorkeur aan een schone eigen toilet met bril, die niet verstopt zit, douchen en naar toilet gaan wanneer ik wil, water dat de hele dag verkrijgbaar is, niet wakker worden van een aardbeving als je benedenbuurvrouw zich omdraait, naar bed gaan als je wilt (en niet wanneer je huisgenoten om 2.30 snachts eindelijk besluiten om naar bed te gaan zodat de enorme TL verlichting boven je hoofd eindelijk uit kan en je kunt gaan slapen (en vervolgens staan ze weer om 6.30 op om te gaan bidden…).

Inmiddels hebben we dus zon 1,5 week meegelopen met de studenten in een kleine health clinic in kuala besut, waar we elke dag met de bus heen werden gebracht (ongeveer 20 km van Jerteh waar we sliepen). Het was een kleine kliniek wat inhield dat er een soort consultatiebureau was, een klein lab waar bloedonderzoek werd gedaan zoals bilirubine en glucose, onderzoeken van zwangere vrouwen, een outpatient office (soort huisarts) een diabetes/bloeddruk kliniek (welke erg druk bezocht was, er zaten zelfs veel patienten op de grond, en de mannen moesten buiten wachten). Wel interessant om te zien voor een paar dagen, maar jammergenoeg was het erg passief, en bleeft het vaak bij kijken. Een enkele keer hebben we zelf een patient mogen zien, een van de chinese studenten vertaalde dan voor ons. Wat ik erg leuk vond was het onderzoeken van zwangere patienten, de fundushoogte bepalen, en voelen hoe het kindje in de buik ligt. Ook altijd leuk om je eigen bloedwaarden te bepalen zoals cholesterol en glucose. Verder zijn we ook een middag op huisbezoek gegaan bij een vrouw die net bevallen was en de zuster demonstreerde dan het onderzoek van de baby en van de moeder (helaas dan wel weer in het maleis). Echt jammer dat we geen fotos hebben van de wachtruimtes en alle schattige donkere babytjes met bruine bambi-ogen.
De gezondheidszorg in Maleisie is verdeeld in de staatsziekenhuizen en klinieken en priveklinieken. In de staatsziekenhuizen wordt alle zorg betaald door de overheid. Zo betalen patienten voor een bezoek aan de outpatient ward (“huisarts”) slechts het symbolische bedrag van 1 ringgit (=20 eurocent) inclusief medicatie! In priveklinieken zou de zorg beter zijn, maar dit wordt dan door de patienten zelf betaald (vaak verzekeren patienten zich hiervoor).

In het weekend zijn we weer naar de Perhentian Islands gegaan, aangezien dat de vorige week goed bevallen was, een paar studenten van onze groep zijn ook meegegaan. We zijn weer in dezelfde kamer als de vorige keer geweest, aangezien deze echt relax was. We zouden de eerste dag gaan zonnen en de tweede dag gaan snorkelen. De eerste dag zijn we ook nog naar de andere kant van het eiland gegaan om daar het strand te bekijken. We moesten daarvoor door een stukje jungle, we waren nog niet in het bos of ik zag een varaan van ruim een meter wegschieten! (toen we terug waren lazen we overigens op een site dat daar in de jungle dus pythons zitten enzo…. Vet eng!!!). Savonds kwamen we de man van de snorkeltocht nog tegen, en hij vertelde dat we niet terug naar huis mochten zonder dat we een haai gezien hadden (“how big shark?” “Just your size, but it is vegetarian” ja dat mag ik hopen dat ie geen vlees eet ;)…. En natuurlijk ook grote schildpadden! Helaas voor ons, toen wij de volgende dag opstonden onweerde het en stortregende het (wat in maleisie meestal lang aanhoudt, zodat we pas om 14u ons restaurantje konden verlaten). Na een strandwandeling was het alweer tijd om naar huis te gaan… De boot waarop we gingen zag er nogal brak en gammel uit. Elke keer dat de boot het water raakte, knakte mijn rug bijna doormidden. Tot overmaat van ramp, storte het dak in terwijl we met een enorme vaart over het water knalden (stuiterden ook wel heel hard). We mochten daarna bij de stuurman gaan zitten terwijl de andere bootsman het dak handmatig omhoog hield. Achterin zat het wel veel rustiger. De volgende keer als ik naar de perhentian ging, mocht ik de boot wel besturen zei de stuurman…..(de volgende keer pak ik wel een andere boot denk ik ;)).

Woensdagavond hebben we samen met 2 meiden Maleisisch gekookt. Nja wat heet Maleisisch want eigenlijk bestaat er niet echt iets van een Maleisische keuken en is het meer een mengeling van de keukens van omliggende landen (Chinees, Indisch, Thais, Indonesisch etc) en dan hun eigen slag eraan, elke Maleische provincie heeft wel weer zijn specialiteiten. Sommige Maleisiche vrouwen kunnen niet eens koken en gaan altijd met hun gezin buiten de deur eten of eten afhalen. Dat is hier heel normaal overigens. Eten halen of uit eten kost hier dan ook tussen de 2-7 ringgit per persoon (vaak inclusief drinken) dus nog geen 1-2 euro! Wij eten hier dus ook altijd buiten de deur, soms koken onze medestudenten voor ons.
Ik zal wel kort een beschrijving geven van onze gekookte maaltijd zodat de kooklustigen onder jullie het kunnen uitproberen.

Je crusht eerst flink wat knoflook en ui (paars) fijn. Dat doe je in de pan, samen met wat water en boullion (blokje vissmaak maggi ;)). En vervolgens doe je daar bladspinazie bij wat je een paar minuten kookt. Daarnaast bak je een omelet met ui en stukjes chilipepers erin en vooral veel zout (das ook maleisisch om overal een kilo zout doorheen te gooien). Hierbij eet je dan rijst met als saus het kookwater van de spinazie en soyasaus. Selamat Makan! (Smakelijk Eten)!

Heb trouwens een paar dagen geleden ook iets bizars gegeten. Blauwe rijst met beef en oliebollen. Dat is een specialiteit van de regio waar onze kliniek stond. Was trouwens echt superlekker, maar het zag er wel een beetje raar uit (staat foto op men site)! De oliebollen hadden we apart erbij gekocht bij een kraampje, is ook best lekker voor thuis: oliebollen bakken met groenten, en dan chilisaus erbij ;).
Nou ik ga lekker slapen nu!
Er staan nieuwe fotos op: http://picasaweb.google.nl/yellieyellie/PerhentianEnPosting#

Liefs Mariella